چه کسی هوس دیدن خدا را دارد؟
نمی دانم نام مرا شنیده ای یا نه؟ ان روزها رسم بود هر کس که مشهد می آمد، سر قبر من هم می آمد. اما این روزها نمیدانم روزها با شما چه کرد که اینقدر عوض شده اید؟
من اباصَلت هَروی هستم. همان کسی که مدتی خدم امام رضا (ع) بود. خوب می دانم آقا، خادمان زیادی دارد اما من با همه آنها که دیده ای فرق دارم، آنها خادم حرم امام اند و من خادم خود حضرت، و چه افتخاری بالاتر از ایـــن.
بگذار بگویم که اول سنی مذهب بودم و در شهر هرات افغانستان به دنیا آمدم و برای جستجوی حقیقت به شهر های مختلف سفر کردم؛ به بصره، کوفه، مکه، مدینه…خوب کم کم استاد حدیث شدم و شاگردانی اطرافم جمع شدند. بعد از سالها شنیدم که مامون، امام رضا (ع) را به خراسان دعوت کرده و من هم صبر کردم تا حضرت به نیشابور رسیدن و این بود که به خدمت آقا رسیدم. نمی دانم که چه در مدت کوتاهی شیفته ی امام شدم، طوری که دور شدن از حضرت سخت شده بود.
خیلی از علمای اهل سنت بعد از شنیدن خبر شیعه شدنم مرا طرد کرده و دروغگو خواندند. مگر جرم من چه بود؟ تنها عاشق حقیقت شده بودم.
راستی دوست داری خاطره ای از حضرت برت بگم، پس بشین و خوب بشنو
یادت هست که گفتم استاد حدیث بودم، خوب، من عادت داشتم هر چه را که می شنیدم به حضرت عرضه می کردم تا درست و غلط اون رو بفهمم. یک روز که خدمت امام بودم به ایشان گفتم: آقا حدیثی شنیدم و می خوام نظر شما را در مورد اون بشنوم. حضرت فرمود: بگو اباصلت
مولای من شنیده ام وقتی روز قیامت فرا برسد، افراد با ایمان وارد بهشت می شوند و در جایگاه خود قرار می گیرند و خدای خود را زیارت می کنند. آیا مومنان خدای خود را میبینند؟ اصلا می توان خدا را با چشم دید؟
امام به لحنی آرام و متین پاسخ داد: ای اباصلت شنیده ای که خدا پیامبرش را بر عالمین برتری داده و اطاعت و دیدار وی را دیدار خود معرفی نموده، پس زمانی که مومنان در بهشت هستند گاهی اوقات اجازه دارند که به جایگاه پیامبر نگاه کنند و آن حضرت را ببیندو این برای مومنان همان دیدار خداوند است.
وقتی این سخنان رو شنیدم کمی آرام شدم، اما باز پرسیدم، شنیده ام که ثواب “لا اله الا الله” این است که انسان می توانند به چهره خداوند نگاه کند، نظر شما چیست؟
حضرت با همان مهربانی پدرانه فرمود: خدا پیامبران و نمایندگان خود را به عنوان چهره خود( وجه الله) معرفی نموده یعنی هر کس دین خدا و معرفت شناخت واقعی را می خواهد، نزد پیامبران و نماینگان خداوند برود.
پرسیدم: مولای من علت انخاب این لقب چیست؟ این بار حضرت با پاسخش آتش وجودم را شعله ور ساخت و با تمام وجودم خدا را به خاطر نعمت شیعه بودن شکر کردم.
اما پاسخ امام؛ فرمودند: وقتی تو به دیدار بزرگی می روی با کمال احترام و ادب روبروی چهره آن شخص می ایستی و سلام می دهی. تو هیچ وقت به چهره او پشت نمی کنی و سلام بنمایی.اکنون خداوند، حضرت علی (ع) را چهره خود معرفی کرده است.نمیشود بغض علی (ع) را به دل داشته و دم از عشق خدا زد!!خدا این را قبول ندارد، خدا می خواهد به همه مردم بگوید اگر می خواهند به او نزدیک شوند باید علی (ع) و فرزندانش را دوست داشته باشند.